Parę miesięcy już minęło..

Moi Drodzy,

Dzieciaki już od 4 miesięcy chodzą do szkoły. Ja z nimi niestety obecnie nie jestem, ale otrzymuję informacje, że uczą się pilnie i chętnie chodzą do szkoły. Dla przypomnienia mają one opłacone szkoły za rok, czyli do grudnia 2009.

Jednocześnie chciałam się z Wami podzielić radosną nowiną, że Fundacja „Kultury Świata” jest już oficjalnie założona, teraz pracujemy nad stroną internetową i rozpoczynamy realizację projektów (jesteśmy chociażby partnerem tegorocznej IV edycji przeglądu filmów afrykańskich Afrykamera).

Jednym z naszych projektów będzie wspieranie dzieciaków. Mam nadzieję, że w najbliższe wakacje uda mi się wrócić choć na trochę do Tanzanii, gdzie wraz z współpracownikami będziemy mogli dopracować program dalszego wspierania edukacji dzieci. Wówczas umieszczę też bieżące zdjęcia z Msamaria i poinformuję Was jak się sprawy mają na miejscu.

Jeśli w międzyczasie macie jakieś pytania, lub chcecie po prostu podzielić się Waszymi spostrzeżeniami czy pomysłami, piszcie na adres naszej fundacji: kulturyswiata@gmail.com.

Tymczasem zapraszam Was na trwający w Warszawie i innych największych miastach Polski przegląd filmów afrykańskich Afrykamera (www.afrykamera.pl), którego jesteśmy oficjalnym partnerem 🙂

Pozdrawiam Was bardzo serdecznie!
Marta

O dzieciach z Msamaria CZĘŚĆ 2

Zawadi

Zawadi w Suahili oznacza „prezent”. Urodzenie się chłopca było właśnie darem dla ponad 60-letniego ojca. Zawadi urodził się w bardzo biednej rodzinie, która mieszka pod Moshi w glinianym domku bez wody i światła. Ojciec ze względu na swój wiek oraz stan zdrowia (w tym momencie jest już całkowicie ślepy) nie jest w stanie zapewnić rodzinie odpowiedniej opieki. Mama natomiast ma problemy psychiczne i zarabia grosze uprawiając lokalną odmianę szpinaku. Rodzice zdecydowali się oddać chłopca do ośrodka dla dzieci ulicy, bo sami nie byli w stanie zapewnić mu pokrycia takiej podstawowej potrzeby jak chociażby jeden posiłek dziennie.

Zawadi bardzo kocha swoich rodziców i stara się ich odwiedzać tak  często jak to tylko możliwe. Mnie też zabrał w odwiedziny do swojego domu. Jego marzeniem jest ukończenie szkoły średniej, dzięki czemu będzie mógł znaleźć pracę w mieście oraz zapewnić opiekę swoim rodzicom.

Zawadi jest urodzonym aktorem, uwielbia się wygłupiać oraz śpiewać, a scena należy do niego, co mógł wszystkim zaprezentować podczas Talent Show na imprezie świątecznej.

Honesti i Emmanuel

Chłopcy są braćmi i troszczą się o siebie nawzajem. Mama ich nie żyje, a ojciec jest w zaawansowanym stadium alkoholizmu i tuła się po ulicach. Chłopcami początkowo zajmowali się sąsiedzi, ale potem zdecydowali się oddać dzieci do ośrodka. Chłopcy praktycznie nigdy nie chodzili do szkoły. Dlatego ostatnie przygotowania, szycie mundurków, czy obkładanie książek sprawiało im tyle radości. Poza tym uwielbiają tańczyć, co pokazali wszystkim podczas imprezy świątecznej.

Innocent

Chłopiec jest jednym z młodszych mieszkańców ośrodka. Mimo młodego wieku przeżył już wiele w swoim krótkim życiu. Chłopiec jest bardzo brutalny, co wyniósł od swojego ojca, który po kilku latach znęcania się opuścił mamę Innocenta. Ta natomiast zostawiła chłopca pod opieką dziadków i pojechała szukać szczęścia do największego miasta w Tanzanii. Dziadkowie ze względu na podeszły wiek oraz brak środków do życia zdecydowali się oddać chłopca do ośrodka dla dzieci ulicy. Innocent jest przesłodkim dzieckiem o ślicznym, psotliwym uśmiechu.

Ally

Ally ma 16 lat i jako jedyny w Msamaria uczęszcza do szkoły średniej. Ally nigdy nie poznał swojego ojca, ale mimo to życie chłopca toczyło się całkiem normalnie, aż do momentu zamążpójścia mamy chłopca. Nowy mąż nie zaakceptował Allego i znęcał się nad nim, dlatego chłopiec zdecydował się uciec na ulicę. Zamieszkał na stacji autobusów i zarabiał na jedzenie wyszukując metalowych przedmiotów, które następnie sprzedawał. Mimo życia na ulicy kontynuował chodzenie do szkoły, choć ledwo przechodził z klasy do klasy.

Ally jest bardzo uzdolniony artystycznie: przepięknie rysuje, jest doskonałym tancerzem oraz uwielbia tworzyć piosenki.
Jego marzeniem jest jednak wyjazd do Europy lub Ameryki.

Pierwsze dni szkoły

Już od 6 rano, kiedy za oknem jeszcze ciemno, w Msamaria robi się gwarno i tłoczno. Dzieci pośpiesznie szykują się do szkoły: ubierają mundurki, nakładają skarpety w zebrę i zawiązują sznurowadła.

Ja również biorę udział w przygotowaniach i pomagam wyszykować się najmłodszym chłopcom

Szkoła zaczyna się o 7, dlatego wychodzimy o 6:45, aby spokojnie zdążyć na czas. Dzieci idą do 3 szkół: Mwereni Primary School, Rau Primary School oraz Moshi Primary School, a każda z nich znajduję się ok. 10-15 minut od ośrodka. Towarzyszę grupie dzieci uczęszczającej do Mwereni, podczas gdy inne wolontariuszki idą do pozostałych szkół

Dzieci muszą być w szkole o 7 rano, jednak przez pierwszą godzinę uczestniczą w porządkach – każde z nich przychodzi z własną miotełką. Pierwszego dnia nie byliśmy świadomi tych zwyczajów, ale już na drugi dzień dzieci zostały wyposażone w odpowiednie miotełki.

O 8 rano rozbrzmiewa dzwonek – dzieci pośpiesznie biegną na plac i ustawiają się w równo w rzędach: od klasy pierwszej do siódmej. Podczas apelu dzieci modlą się oraz śpiewają hymn Tanzanii.

Potem uczniowie ruszają do swoich klas, gdzie do 15 mają różne zajęcia: m.in. lekcje suahili, angielskiego, matematyki oraz przyrody. O 12 czeka ich jeszcze przerwa na obiad. Dlatego w plecaku każdego ucznia znajduję się metalowa miseczka.

Dzieci z Msamaria znajdują się w klasach od 1 do 6. W pierwszych tygodniach nauki nauczyciele mają za zadanie bacznie obserwować dzieciaki, czy na pewno trafiły do odpowiednich klas. Większość z nich ma kilkuletnią przerwę w edukacji formalnej, dlatego dzieci z Msamaria są często w jednej klasie z dziećmi o kilka lat młodszymi. Mimo tych wszystkich trudności dzieci nie tracą zapału i na każdym kroku pokazują mi, jak bardzo się cieszą, że mogły pójść do szkoły. Przez pierwsze miesiące będą też zostawały w szkole o godzinę dłużej niż ich rówieśnicy i będą miały indywidualne zajęcia z nauczycielem. Ułatwi im to opanowanie materiału oraz nadrobienie zaległości.

Szał Świątecznej Imprezy

Moi Kochani,

Wszystko co dobre szybko sie konczy…po kilku tygodniach planowania, zakupów i przygotowań, ktore zreszta mieliscie szanse obserwowac, przyszedl 26 grudnia i dzień imprezy akcji Usmiech na Swieta, do ktorej sie przyczyniliscie! J

Poczatek imprezy zaplanowany byl na 11, ale juz o 8 godzinie pojawili sie wolontariusze, pracowanicy i bliscy znajomi, aby rozpoczac przygotowania…

 

 

 

 

 

 

Dzieci rowniez pomagaly aktywnie w przygotowaniach:

 

W miedzy czasie pojawil sie rowniez DJ ze sprzetem, a my ustawialismy krzesla i stoly.

 

 

 

 

 

 

 

Po afrykansku zaproszeni goscie zaczeli przebywac z godzinnym opoznieniem…W oczekiwaniu na reszte zaproszonych, DJ puscil znane kawalki Bongo Flavour (popularny typ muzyki w Tanzanii, mieszanka hip-hopu oraz reggea)..Nie bylo trzeba dlugo namiawiac dzieci, aby zaczely tanczyc..i wtedy zaczelo sie 🙂 szal tanecznych podskokow 🙂 dzieci uwielbiaja muzyke i tancza niesamowicie!

 

 

 

Pojawily sie tez pierwsze zauroczenia chlopakow kolezankami z sasiedztwa:

Po tancach i swawolach Dyrektor Osrodka oficjalnie przywital wszystkich zebranych gosci, ktorzy dotarli w miedzyczasie na miejsce…Rowniez wtedy pojawil sie na scenie Mikolaj 🙂 Mikolaj szybko zyskal przychylnosc dzieci, bo, jak sie okazalo, worek mial wypelniony cukierkami i lizakami 🙂

 

Pierwsza aktywnoscia podczas imrpezy byly zawody sportowe. Uczestniczyli w nim nie tylko mieszkancy Msamaria, ale rowniez dzieci sasiadow i pracownikow. Dzieci zostaly podzielone na 7 druzyn, kazda z druzyn nadala tez sobie nazwe (np. Barcelona, Manchester 🙂  uwidocznily sie pilkarskie upodobania dzieci :).

Pierwsza konkurencja byly wyscigi z jajkiem w lyzce..

 

 

W nastepnych konkurencjach dzieci rywalizowaly min: kto szybciej wlozy olowek do butelki, zje jablko plywajace w wodzie czy pierwszy przybiegnie w worku…

Po zajeciach sportowych nadszedl czas na podliczenie wynikow i zwyciezcow 🙂 Zwyciezka druzyna okazala sie byc „Barcelona”!

 

 

Na wszystkich gosci czekal juz natomiast swiateczny obiad 🙂 wsrod typowych potraw swiatecznych znalazly sie m.in:  pilau (potrawa z ryzu, specjalnych przypraw i miesa) oraz koza…Wlasnie w czasie obiadu impreza cieszyla sie najwieksza frekwencja 🙂 naliczylismy ok 130 osob 🙂 kazdy musial cierpliwie odstac w kolejce, aby otrzymac talerz pelen przysmakow…

 

Jedzenie smakowalo wszystkim wysmienicie, a po krotkim odsapnieciu przyszedl czas na kolejna atrakcje imprezy TALENT SHOW. Zadaniem dzieciakow bylo zaprezentowanie jednego ze swoich talentow, do czego przygotowywaly sie juz od kilku dni. I co przestawili mieszkancy Msamaria? Zdecydowana wiekszosc postawila na swoje talenty wokalne- chlopcy napisali na ta okazje specjalne piosenki i nawet moja osoba znalazla sie w ich tekstach J

Niektore dzieci podzielily sie z nami swoimi talentami tanecznymi czy akrobatycznymi (powiem szczerze, ze bylam pod ich ogromnym wrazeniem ich umiejetnosci akrobatycznych)

Zdecydowalismy wspolnie z rada oceniajaca, ze wystepy wszystkich dzieci byly fantastyczne i kazde z nich zasluguje na prezent- okulary sloneczne, gadzet bardzo pozadany przez dzieci! Dzieci byly przeszczesliwe!

Po Talent Show przyszedl czas na Swietego Mikolaja i prezenty gwiazdowe! Dzieci po tylu atrakcjach nie spodziewaly sie, ze na zakonczenie czeka ich jeszcze taka niespodzianka! Przygotowalam 2 typy prezentow: 1)  dla dzieci z Msamaria, 2) dla dzieci z rodzin pracownikow i sasiedztwa. Oczywiscie prezenty 1) byly znacznie bogatsze i zawieraly ubrania, kosmetyki, przybory szkolne i slodycze..niestety ciemnosc tanzanskiej nocy uniemozliwila pelna dokumentacje fotograficzna tego wydarzenia…dzeciaki byly naprawde zdumione odkrywajac kolejne niespodzianki, jakie kryly sie w reklamowkach z ich imieniem…Z ich oczu bil blask, a na twarzach pojawil sie ogromny USMIECH…ale przeciez o to nam wszystkim chodzilo!!!!!! Dzieciaki docenily cale to nasze przedsiewziecie, bo slowo ASANTE (dziekuje) slychac bylo przez nastepne pol godziny…

A co potem: DJ puscil kolejne hity BONGO FLAVOUR i powrocilismy do szalenstw swiatecznych podskokow, a impreza trwala do 23! (a wiec dokladnie 12 godzin! )

 

 

Kochani, na koniec jeszcze raz chcialam Wam z calego serca podziekowac! Nawet nie zdajecie sprawy ile szczescia i usmiechu przyniesliscie dzieciom, na ktory naprawde zasluzyly! Nigdy nie widziałam w nich tyle radości, wszyscy bawili się wysmienicie! Ale to jeszcze nie koniec, bo teraz przyczynimy się do czegoz nawet wazniejszego- wysyłamy dzieci do szkoly!!!! Jeszcze pracuje nad szczegołami, ale mysle, ze 12 stycznia zobaczę wszystkie dziecie w mundurkach szkolnych!!!!

Marta

PS: Powyzsze zdjecia sa autorstwa dzieciakow z Msamaria J

Troche zdjec z Msamaria

Wielu z Was prosi mnie o umieszczenie wiecej zdjec, co tez czynie ponizej 🙂

Osrodek dla dzieci ulicy Msamaria dostal w polowie roku znacza darowizne od amerykanskiej organizacji pozarzadowej Trecking for Kids, ktora zostala przeznaczona na generalny remont osrodka i wyposazenie klas w stoly, krzesla i tablice.

W calym osrodku sa 4 budynki oraz wiata: w pierwszym miesci sie klasa oraz pokoj dla dziewczynek, drugi jest rowniez przeznaczony na klase, w trzecim jest kuchnia, a w czwartym najwiekszym znajduje sie klasa, sypialnia chlopcow oraz pokoje pracownikow.

Na zewnatrz dzieci maja do dyspozyji taki mini plac zabaw: 

Jest to osrodek skierowany glownie dla chlopcow, jednak obecnie przebywa tu 5 dziewczynek, ktore maja oddzielna sypialnie. Zdjecie ponizej przedstawia sypialnie dla ponad 30 chlopcow.

Wszelkie posilki spozywane sa na zewnatrz. Dzieci nauczone sa do grzecznego ustawiania sie w kolejke:

Codziennie od 9 do 11:30 ucze dzieci angielskiego i matematyki. Mam to szczescie ze moje zajecia sa na zewnatrz, pod wiata:

 

Ramadhan- jeden z moich uczniow jest bardzo wstydliwy. Za kazdym razem jak sprawdzam jego prace domowa chowa sie pod lawke 🙂

Na koniec pare roznych zdjec 🙂

O dzieciach z Msamaria

Moi Drodzy!

 

Chcialabym Wam krok po kroku przedstawic dzieci, dla ktorych zostala przygotowana akcja Usmiech na Swieta, abyscie mogli je poznac choc wirtualnie.

Dzis przedstawiam sylwetki 3 dzieci- czesc 1,  kolejne niebawem :

 

 

Nesto- lat 12

 

 

Jeden z moich najlepszych uczniów. Zawsze siedzi na pierwszej ławce i jest dobrze przygotowany do lekcji. Od samego początku widać w nim potencjał i chęć do nauki. To on pierwszy biegnie do bramy ośrodka, aby mnie przywitać i ponieść torbę, w której mam materiały dla moich uczniów. Nesto przebywa w Msamaria od początku istnienia ośrodka, czyli od 2007 roku. Wcześniej przebywał na ulicy, gdzie handlował czym się dało próbując zarobić jakiś grosz na jedzenie.

Nesto pochodzi z jednej ze wsi w regionie Kilimanjaro. Niedaleko wsi, przy głównej ulicy pracuje mama Nesto, kobieta bez żadnej edukacji. Kobieta ma 5 dzieci, każde z innym mężczyzną, dlatego Nesto nie zna swojego ojca. Wygląda na 60 lat, choć ma ok. 35, bo to ciężkie życie sprawiło, że wygląda teraz prawie jak staruszka. Zarabia na życie sprzedając zbitki siana, które są używane jako pasza dla bydła. Jedna taka zbitka kosztuje  100 TZS (ok. 20 gr PLN), a jej się udaje zazwyczaj sprzedać kilka-kilkanaście sztuk w ciągu tygodnia. Konieczność ucieczki Nesto na ulicę staje się więc zrozumiała.

 

Baraka- lat 5

 

 

 

 

Baraka jest najmłodszym mieszkańcem Msamaria. Rodzice Baraki zmarli zaraz po jego urodzeniu wskutek AIDS i jego wychowanie początkowo wzięła na swoje barki babcia, jednak wskutek podeszłego wieku i trudnej sytuacji ekonomicznej zdecydowała się oddać chłopca do ośrodka dzieci ulicy. Baraka jest prawdopodobnie nosicielem wirusa HIV. Jest bardzo zamkniętym dzieckiem i ciężko do niego dotrzeć. Lubi rysować oraz zabawę wszelkiego rodzaju insektami J

 

 

Modesti, lat 9

 

 

Jego życie było całkiem normalne do momentu, gdy stracił ojca. Mama ponownie wyszła za mąż, jednak ojczym nie zaakceptował chłopczyka jako syna. Nie znajdując oparcia w dalszej rodzinie, Modesti wylądował na ulicy. Modesti uwielbia patrzeć w niebo i marzy, aby kiedyś zostać pilotem.

 

 

cdn…